پرده خوانی هنری از هنرهای نمایشی عامه که به نقل واقعه‌های مذهبی، به ویژه واقعه عاشورا از روی تصاویر نقاشی شده روی پرده اختصاص دارد و از جمله هنرهای معرکه گیری و ترکیبی فراموش یافته در سال های اخیر است که از فنون قصه گویی و نقالی بوده و شمایل گردانی، پرده داری و پرده گردانی نیز می‌‎گویند.

در پرده خوانی نقالی، “پرده خوان” با بیانی رسا و آهنگین داستان واقعه‌های مجالس پرده را به صورت پیش واقعه، مناجات، غزل، معارفه، منقبت، قصه و دعا به همراه آیات قرآنی، خطبه خوانی، حدیث و روایت، ذکر و گریز، وعده و وعید، تشبث و تضرع و در نهایت تزکیه جزء بخش‌های پیرامونی پرده خوانی را با سلسله مرتبط، منظم حالات و موقعیت‌ها شکل تشریح می کند.

میرزا علی شفائی (میرزا اصلان) در سال ۱۳۲۷ روستای خشکناب شهرستان هریس متولد شد و هم اکنون از هنرمندان معروف ایرانی در زمینه پرده‌ خوانی و نقاشی پرده می باشد.

میرزا علی در مکتب علوم دینی تحصیل کرده و از وقایع تاریخی و دینی آگاهی کامل دارد و در اجرای نمایش به واسطه دانش فنی به بیان و روایت متکی بوده و در اجرای شیوه آوازی پرده خوانان از سنت‌های قدیم پیروی می‌کند.

پرده‌ای که میرزا علی در حال حاضر با آن پرده خوانی می‌کند، ۱۳ متر طول و ۲ متر ارتفاع دارد و در آن ۳۳ مجلس و صدها صورت با موقعیت‌های گوناگونی ترسیم و نقاشی شده است.

سبک و نوع نقاشی وی به ادوار قبل از پیدایش شیوه‌های معاصر بازمی‌گردد، که با محمد مدبر و قوللر آقاسی شناخته می‌شود. صورت‌ها هم چون نقاشی‌های پرده بیانگر ویژگی‌های کلی‌اند که صف اولیاء و اشقیاء را مشخص می‌کنند. اولیاء از چهره‌های زیبا و موقر، متین و مؤمنانه برخوردارند و اشقیاء ددمنش، برافروخته و نازیبا هستند.

گفتنی است: میرزا علی شفائی از سن ۱۸ سالگی در روستای خشکناب پرده خوانی را شروع و هم اکنون با گذشت بیش از نیم قرن پرده خوانی و تبلیغ دین یکی از اساتید برجسته هنر پرده خوانی و پرده خوانی نقالی در ایران می باشد که نیازمند توجه و مساعدت مسئولان را می طلبد.

منبع: ایسنا