هادی خورسند در یادداشتی نوشت: مخاطب شناسی و توجه به محتوای مطالب تولیدی برای انتشار در رسانه‌ها جهت تأثیرگذاری بر ذهن نیز از موضوعات مهم در حوزه دانش علوم شناختی به‌حساب می‌آید، توجه به این مهم می‌تواند در جذب مخاطبان و نیز تولید علمی محصولات رسانه‌ای بسیار مؤثر باشد.

رسانه‌ای شدن در عصر انفجار اطلاعات بخشی از واقعیت جهان پیش روی ماست، اما آیا رسانه در آن نقش سازنده دارد یا ویرانگر و یا ترکیبی از هر دو که این پرسش امروز در همه زمینه‌ها فراگیر است و از همه مهمتر عرصه «سلامت روان و رسانه» است.

از جمله مسایل مبتلا به جوامع جدید و دستخوش تغییر در ایران و جهان، فرهنگ استفاده از روانشناس در خانواده‌هاست که این مهم را می‌طلبد در فرهنگ سازی اقدامات موثری انجام شود تا شخصی که به مشاوره مراجعه می‌کند در زیر ذربین اقوام، دوستان، همکاران نباشد اما مسأله دیگر چگونگی بازنمایی آن‌ها در رسانه‌هاست.
تصویرهای رسانه‌ای از بیماری‌ها و بیماران روانی در موقعیت‌های جدی و خبری و طنز و کمدی می‌توانند «رسانه‌ای شدن مسائل روانی» را سازنده یا ویرانگر سازند. آنچه امکان یا امتناع تصویرسازنده از این امر را مسیر می‌سازد، چگونگی پرداختن به سلامت روان در رسانه‌ها از بیماری‌های روانی در فضاهای رسانه‌ای است.
تأثیرگذاری رسانه بر سلامت روان مسأله‌ای است که آن را باید حداقل در سه سطح مورد مطالعه از قبیل روانشناسی رسانه،‌ روانشناسی اینترنت و ارتباطات سلامت قرار داد که در این مقال نمی‌گنجد.

برقراری روابط میان بیماران با متخصصان بهداشت و سلامت سلامت روان نیازدارد تا اطلاعات سلامت مدار به مخاطبان ارائه گردد، انتشار اطلاعات در حوزه ارتباطات مخاطره آمیز از طریق شبکه های مجازی و شبکه ملی، طراحی و ارائه مطالب در خصوص سلامت روان و بهداشت روان برای سنین مختلف و آگاهی بخشی به نیاز استفاده از روانشناس در هرخانواده ایرانی برای تعالی و نشاط خانواده ها با رویکردهای روانشناسی سلامت، ترویج فرهنگ استفاده صحیح و بهینه از ابزار رسانه در انتشار اخبار و اطلاعات حوزه روانشناختی و از همه مهمتر آموزش سواد رسانه در سطوح کودکان، نوجوانان و بزرگسالان و همچنین با توجه به شرایط کنونی حاکم برجامعه و وجود بیماری کووید ۱۹ گسترش مراکز روانشناسی دورا درمانی به جهت کنترل آسیب‌های وارده به خانواده های درگیر بیماری کرونا ویروس است.

رسانه‌ها در این میان نقشی دوگانه دارند، یعنی هم می‌توانند تصویری منفی از مسائل پیش روی مراجعان به روانشناس داشته باشند و هم در تعدیل این تصویر منفی، تأثیرگذار باشند. در حقیقت می‌توان گفت حضور بیماران درمان شده در حوزه روانشناختی در برنامه‌ها جاذبه‌های چندگانه و مثبت را ایجاد می‌کند. ساخت فیلمهای کوتاه، داستانی و سینمایی از زندگی بهبود یافتگان اختلالات روانشناختی کمک شایانی در درمان و حضور مبتلایان به مراکز روانشناسی دارد. استفاده مکرر از بیماران روانی در نقش‌های منفی، رسانه‌ها می‌توانند بی‌خطر بودن، آرامش و همانندی این افراد را با سایر افراد جامعه از طریق اعطای نقش‌های اصلی در برنامه‌ها و پیام‌های نمایشی و دراماتیزه سلامت به تصویر بکشند.

در پایان می توان گفت ترویج فرهنگ مشاوره و راهنمایی را باید از سنین کودکی و در مدارس آغاز کرد و مشاوره را به عنوان یک درس در محتوای آموزشی گنجاند اما نه برای گرفتن نمره و افزایش محفوظات دانش آموزان بلکه برای آنکه سلامت روحی و روانی شهروندان تامین و از هزینه‌های سنگین اشتباه جلوگیری شود.

انتهای پیام

منبع:ایسنا