منیر اسدزاده در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با اهداف مهم در پیوند زدن درختان میوه، اظهار کرد: در گیاهانی که نمی‌توان آن‌ها را به طریق قلمه، خوابانیدن و تقسیم ریشه ازدیاد کرد برای حفظ صفات ظاهری و ‌باطنی یعنی ژنتیکی کوپیوند از پیوند استفاده می‌کند به عبارت دیگر پیوند کردن تغییری در خواص ظاهری و یا ‌باطنی پیوندک ایجاد نمی‌کند.

وی ادامه داد: یکی از اهداف پیوند جوان‌سازی درختان است، عنوان کرد: درختانی که اندام‌های هوایی آن‌ها از بین رفته و یا فرسوده شده‌اند ولی دارای قابلیت‌های ‌بسیاری هستند را می‌توان به وسیله پیوند جوان کرد.

اسدزاده بیان کرد: درختانی که ریشه‌های آن‌ها به علل مختلف مانند کم بودن مقدار ریشه یا قادر نبودن به جذب شیره ‌خام به اندازه کافی، قادر به استفاده کامل از مواد غذایی نیستند، با پیوند کردن شاخه ریشه دارای به تنه ‌آن‌ها می توان به جذب مواد غذایی در آن‌ها کمک کرد. ‌

این کارشناس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان تأکید کرد: عمل پیوند برای برخی از گیاهان که به بعضی از مناطق و خاک‌ها سازگار نیستند و رشد ‌محدودی دارند لازم است، مانند درخت بادام که در اراضی مرطوب نمی‌توانند رشد و نمو کنند، بنابراین آن‌را بر ‌روی پایه دیگری که سازگاری فنی و تجاری دارد پیوند می‌زنند، مانند پیوند بادام روی گوجه و یا رازقی را که ‌در خاک‌های آهکی نمو ندارد در این صورت آن‌را روی یاس معمولی که قادربه رشد و نمو در خاک آهکی است پیوند می‌کنند. ‌

وی عنوان کرد: در زمستان بعضی از جانوران جونده مانند خرگوش پوست درختان را می‌جوند و با این ‌عمل باعث خشک شدن درخت می‌شوند بنابراین می‌توان درخت را با عمل پیوند از مرگ حتمی نجات داد. ‌

اسدزاده افزود: در درختانی که روی ریشه خود ضعیف و یا زیادتر از حد معمول و ‌لازم قوی می‌شوند باغبان با پیوند زدن این نوع درختان روی پایه مناسب دیگر قدرت و یا ضعف قسمت هوایی ‌درخت مورد عمل را بنابر میل خود تغییر می‌دهد.

این کارشناس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان عنوان کرد: برای بعضی از درختان که دو پایه هستند، مانند ‌پسته، که پایه نر و ماده از یکدیگر مجزا بوده و در روی دو درخت جدا قرار داردند، به نحوی که اگر تمام ‌درختان پسته در باغی به تنهایی از درخت نر یا ماده تشکیل شده باشند آن باغ هیچگاه بهره نخواهد داد، برای رفع ‌این نقص می‌توان با پیوند یک شاخه یا جوانه نر روی پایه ماده، هر ساله مقدار گرده کافی برای بارورکردن گل‌های ماده به وجود آورد تا بهره‌برداری و باردهی مرتب و منظم شود.

وی افزود: درختان تکثیر شده از روش جنسی ‌برای رسیدن به دوره بلوغ، زمان نسبتاً طولانی لازم دارند که از ۶تا ۱۰ سال متغییر است، ولی در درختان پایه ‌بذری پیوند شده زمان باردهی اقتصادی ۴ تا ۷ سال طول می‌کشد که تا حدود زیادی زمان انتظار برای باردهی ‌کاهش می‌یابد. ‌

اسدزاده با اشاره به این‌که برای بدست آوردن شکل‌های ویژه‌ای از رشد، می‌توان از پیوند استفاده کرد، افزود: برای تولید گل ‌سرخ پا بلند و توت و بید مجنون به فرم‌های مورد نظر، روی آن رقم مورد نظر را پیوند می‌زنند، یا کاکتوس‌ها را ‌برای بدست آوردن شکل‌های غیر معمول و زیبا روی هم پیوند می‌زنند.

انتهای پیام‌

منبع:ایسنا