نیمکتهای همیشه

بر خلاف فصل گذشته که لیگ برتر شاهد حضور سرمربیان جدید و تازهواردی به این رقابتها بود، فصل جاری با رقابت ۱۶ سرمربی آغاز میشود که همگی در کارشان پرسابقه هستند و در لیگ برتر هم سابقه سرمربیگری دارند. روزنامه همشهری نوشت: «فصل جدید لیگ برتر ایران از دو روز دیگر آغاز میشود. بر خلاف فصل

بر خلاف فصل گذشته که لیگ برتر شاهد حضور سرمربیان جدید و تازهواردی به این رقابتها بود، فصل جاری با رقابت ۱۶ سرمربی آغاز میشود که همگی در کارشان پرسابقه هستند و در لیگ برتر هم سابقه سرمربیگری دارند.
روزنامه همشهری نوشت: «فصل جدید لیگ برتر ایران از دو روز دیگر آغاز میشود. بر خلاف فصل گذشته که لیگ برتر شاهد حضور سرمربیان جدید و تازهواردی به این رقابتها بود، فصل جاری با رقابت ۱۶ سرمربی آغاز میشود که همگی در کارشان پرسابقه هستند و در لیگ برتر هم سابقه سرمربیگری دارند. رضا عنایتی و اصغر کلانتری که در این فصل همراه تیمهایشان به لیگ برتر آمدهاند از ۱۴ سرمربی دیگر سابقه کمتری در این سطح دارند اما سابقه آنها هم صفر نیست. کلانتری قبلا با همین فجرسپاسی و عنایتی با تیم سیاهجامگان در لیگ برتر سرمربی بودهاند. اما سال گذشته در همین موقع از جمع ۱۶ سرمربی لیگ برتر، محمد ربیعی و وحید بیاتلو قبلا سابقه لیگ برتری نداشتند و از آنها جالبتر محرم نویدکیا، مهدی رحمتی، رحمان رضایی و وحید فاضلی بودند که اصلا سابقه سرمربیگری نداشتند و تازه برای نخستین بار سرمربی شده بودند. از این جمع فقط نویدکیا توانسته جای پایش را در این شغل محکم کند. رضایی و فاضلی دیگر سرمربی نیستند و مهدی رحمتی هم در شروع فصل جدید بدون تیم مانده است.
یادی از رفتهها
وحید فاضلی و رحمان رضایی دو سرمربی جوانی بودند که اصلا روزهای خوشی در لیگ برتر ندیدند. آنها نساجی و ذوب آهن را در آستانه سقوط قرار دادند و برکنار شدند تا این تیمها توسط ساکت الهامی و مجتبی حسینی در لیگ برتر بمانند. بیاتلو هم برای ماشینسازی تیمی بست که در نهایت بعد از چند بار تغییر سرمربی سقوط کرد. اما محمد ربیعی و نویدکیا خودشان را در چرخه سرمربیان لیگ برتری تثبیت کردند و ماندگار شدند. مهدی رحمتی هم البته نتایج بدی با پدیده نگرفت اما در حاشیهها و درگیریهای بیپایان با مدیران این باشگاه غرق شد و پست خودش را از دست داد. او به همراه محمود فکری در فصل جدید لیگ برتر یک آلترناتیو برای مربیان نیمه پایین جدول محسوب خواهند شد. برای تیمهای نیمهبالایی هم جواد نکونام این شرایط را خواهد داشت.
یحیی و رقبای بیجام
۱۶ سرمربی لیگ برتر را در آغاز فصل جدید میتوان به چند دسته تقسیم کرد که طبیعتا دسته اول را مدعیان قهرمانی تشکیل میدهند. یحیی گلمحمدی، محرم نویدکیا و فرهاد مجیدی در این دسته قرار میگیرند؛ اگر چه فقط یکی از این سه نفر سابقه قهرمانی در این لیگ را دارد. یحیی قهرمان دو دوره اخیر این رقابتهاست و باز هم با تیم برنده و باثباتش یکی از مدعیان اصلی است. نویدکیا هم در نخستین فصل سرمربیگریاش ۶۵ امتیاز گرفت اما مغلوب فرم عالی پرسپولیس شد. او حالا با تیمی که بهخوبی تقویت شده به هیچ عنوانی کمتر از قهرمانی راضی نیست. فرهاد مجیدی هم بالاخره برای نخستین بار فرصت پیدا کرده تا از شروع فصل روی نیمکت بنشیند و تیمش را خودش ببندد. او هم با یک دستیار و چند بازیکن خارجی قصد دارد تیمی در حد قهرمانی ببندد. سرمربی قهرمان لیگ بیستویکم احتمالا از بین همین سه نفر بیرون میآید؛ اگر چه یکی از آنها همان قدر که شانس قهرمانی دارد، احتمال برکناریاش هم بالاست!
جام دارند، جان ندارند
دو سرمربی در فصل جدید حضور دارند که قهرمانی لیگ برتر در رزومهشان ثبت شده اما در فصل جدید آنها را مدعی قهرمانی نمیدانیم: امیر قلعهنویی و عبدالله ویسی. مقام پنجمی فصل گذشته با گلگهر عنوان خوبی برای قلعهنویی بود و این تیم برای فصل جدید تقویت هم شده اما نه در آن حد که توان رقابت با پرسپولیس و سپاهان را داشته باشد. گلگهر اگر سهمیه آسیا هم بگیرد هم سیرجانیها راضی هستند هم خود قلعهنویی. ویسی هم که بعد از چرخیدن در لیگ یک در شرایطی عجیب به لیگ برتر بازگشت و جانشین سرمربی موفقی مثل نکونام شد. او با استقلال خوزستان قهرمان غیر منتظره لیگ پانزدهم شد اما حالا در باشگاهی پرمایهتر، اصلا جزو مدعیان هم نیست.
گلآقا؛ مربی مربیها
فیروز کریمی مسنترین و پرسابقهترین سرمربی حاضر در فصل جدید لیگ برتر است. او ۶۵ سال سن دارد و سالهای اشتغالش در کار مربیگری از مرز ۳۰ سال عبور کرده است. کریمی سابقه قهرمانی در لیگ آزادگان و حتی جام باشگاههای آسیا را هم دارد اما هرگز قهرمان لیگ برتر نشده است. او در لیگ ششم با استقلال اهواز تا آستانه کسب این عنوان رفت اما رقابت را به سایپای علی دایی باخت. اغلب سرمربیان حال حاضر لیگ برتر شاگردان فیروز بودهاند و کریمی حکم پیشکسوت را برای آنها دارد. ولی او امسال به اندازه سابقهاش مدعی نیست. با شرایطی که باشگاه تراکتور دارد، فعلا کسی شانس قهرمانی برای این تیم قائل نیست. کریمی فصل گذشته در آخرین هفتهها به تراکتور آمد و چهارمشدنش با این تیم حکم معجزه را داشت. امسال هم تبریزیها به تکرار همان عنوان راضیاند.
ساکنان طبقه وسط
رسول خطیبی و محمد ربیعی فصل گذشته با آلومینیوم و مس به لیگ برتر صعود کرده بودند و امسال هم با همان تیمها آغاز میکنند. خطیبی از اراک رفت، یک دور زد و دوباره برگشت. اما ربیعی در رفسنجان مانده و جای پایش هم حالا محکمتر از همیشه است. مهاجری، حسینی، تارتار و الهامی متوسطهای نسبتا موفق همیشگی به دنبال حفظ و ارتقای جایگاه خودشان هستند. منصوریان که فصل گذشته با تراکتور شروع کرد و بعد از هفته پنجم برکنار شد امسال با نفت آبادان شروع میکند و به همان اندازه استعداد سرگرمکردن مخاطبان فوتبال را دارد. فراز کمالوند هم در ادامه سفرهای متعدد و عجیبوغریبش این بار به مسجدسلیمان رسیده است. او در استقلال، سایپا و تراکتور حتی فرصت نکرد چمدانش را باز کند. شاید در مسجدسلیمان بالاخره این فرصت را به دست بیاورد؛ به خصوص که اینجا جاسم عزیزش هم هست و به فراز انگیزه بیشتری برای ماندن میدهد.»
منبع: ایسنا
یادی از رفتهها
وحید فاضلی و رحمان رضایی دو سرمربی جوانی بودند که اصلا روزهای خوشی در لیگ برتر ندیدند. آنها نساجی و ذوب آهن را در آستانه سقوط قرار دادند و برکنار شدند تا این تیمها توسط ساکت الهامی و مجتبی حسینی در لیگ برتر بمانند. بیاتلو هم برای ماشینسازی تیمی بست که در نهایت بعد از چند بار تغییر سرمربی سقوط کرد. اما محمد ربیعی و نویدکیا خودشان را در چرخه سرمربیان لیگ برتری تثبیت کردند و ماندگار شدند. مهدی رحمتی هم البته نتایج بدی با پدیده نگرفت اما در حاشیهها و درگیریهای بیپایان با مدیران این باشگاه غرق شد و پست خودش را از دست داد. او به همراه محمود فکری در فصل جدید لیگ برتر یک آلترناتیو برای مربیان نیمه پایین جدول محسوب خواهند شد. برای تیمهای نیمهبالایی هم جواد نکونام این شرایط را خواهد داشت.
یحیی و رقبای بیجام
۱۶ سرمربی لیگ برتر را در آغاز فصل جدید میتوان به چند دسته تقسیم کرد که طبیعتا دسته اول را مدعیان قهرمانی تشکیل میدهند. یحیی گلمحمدی، محرم نویدکیا و فرهاد مجیدی در این دسته قرار میگیرند؛ اگر چه فقط یکی از این سه نفر سابقه قهرمانی در این لیگ را دارد. یحیی قهرمان دو دوره اخیر این رقابتهاست و باز هم با تیم برنده و باثباتش یکی از مدعیان اصلی است. نویدکیا هم در نخستین فصل سرمربیگریاش ۶۵ امتیاز گرفت اما مغلوب فرم عالی پرسپولیس شد. او حالا با تیمی که بهخوبی تقویت شده به هیچ عنوانی کمتر از قهرمانی راضی نیست. فرهاد مجیدی هم بالاخره برای نخستین بار فرصت پیدا کرده تا از شروع فصل روی نیمکت بنشیند و تیمش را خودش ببندد. او هم با یک دستیار و چند بازیکن خارجی قصد دارد تیمی در حد قهرمانی ببندد. سرمربی قهرمان لیگ بیستویکم احتمالا از بین همین سه نفر بیرون میآید؛ اگر چه یکی از آنها همان قدر که شانس قهرمانی دارد، احتمال برکناریاش هم بالاست!
جام دارند، جان ندارند
دو سرمربی در فصل جدید حضور دارند که قهرمانی لیگ برتر در رزومهشان ثبت شده اما در فصل جدید آنها را مدعی قهرمانی نمیدانیم: امیر قلعهنویی و عبدالله ویسی. مقام پنجمی فصل گذشته با گلگهر عنوان خوبی برای قلعهنویی بود و این تیم برای فصل جدید تقویت هم شده اما نه در آن حد که توان رقابت با پرسپولیس و سپاهان را داشته باشد. گلگهر اگر سهمیه آسیا هم بگیرد هم سیرجانیها راضی هستند هم خود قلعهنویی. ویسی هم که بعد از چرخیدن در لیگ یک در شرایطی عجیب به لیگ برتر بازگشت و جانشین سرمربی موفقی مثل نکونام شد. او با استقلال خوزستان قهرمان غیر منتظره لیگ پانزدهم شد اما حالا در باشگاهی پرمایهتر، اصلا جزو مدعیان هم نیست.
گلآقا؛ مربی مربیها
فیروز کریمی مسنترین و پرسابقهترین سرمربی حاضر در فصل جدید لیگ برتر است. او ۶۵ سال سن دارد و سالهای اشتغالش در کار مربیگری از مرز ۳۰ سال عبور کرده است. کریمی سابقه قهرمانی در لیگ آزادگان و حتی جام باشگاههای آسیا را هم دارد اما هرگز قهرمان لیگ برتر نشده است. او در لیگ ششم با استقلال اهواز تا آستانه کسب این عنوان رفت اما رقابت را به سایپای علی دایی باخت. اغلب سرمربیان حال حاضر لیگ برتر شاگردان فیروز بودهاند و کریمی حکم پیشکسوت را برای آنها دارد. ولی او امسال به اندازه سابقهاش مدعی نیست. با شرایطی که باشگاه تراکتور دارد، فعلا کسی شانس قهرمانی برای این تیم قائل نیست. کریمی فصل گذشته در آخرین هفتهها به تراکتور آمد و چهارمشدنش با این تیم حکم معجزه را داشت. امسال هم تبریزیها به تکرار همان عنوان راضیاند.
ساکنان طبقه وسط
رسول خطیبی و محمد ربیعی فصل گذشته با آلومینیوم و مس به لیگ برتر صعود کرده بودند و امسال هم با همان تیمها آغاز میکنند. خطیبی از اراک رفت، یک دور زد و دوباره برگشت. اما ربیعی در رفسنجان مانده و جای پایش هم حالا محکمتر از همیشه است. مهاجری، حسینی، تارتار و الهامی متوسطهای نسبتا موفق همیشگی به دنبال حفظ و ارتقای جایگاه خودشان هستند. منصوریان که فصل گذشته با تراکتور شروع کرد و بعد از هفته پنجم برکنار شد امسال با نفت آبادان شروع میکند و به همان اندازه استعداد سرگرمکردن مخاطبان فوتبال را دارد. فراز کمالوند هم در ادامه سفرهای متعدد و عجیبوغریبش این بار به مسجدسلیمان رسیده است. او در استقلال، سایپا و تراکتور حتی فرصت نکرد چمدانش را باز کند. شاید در مسجدسلیمان بالاخره این فرصت را به دست بیاورد؛ به خصوص که اینجا جاسم عزیزش هم هست و به فراز انگیزه بیشتری برای ماندن میدهد.»
منبع: ایسنا
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰